හදවතේ හඬ ශබ්ද

හඬ
මට දරා ගන්න බෑ
සියොළගම දැවෙනවා
සියොළගම පෙලෙනවා
මේ කාමමන්දය
සැඩ සුලගක් ද
මහා  ඕඝයක් ද
මට හිතාගන්න බෑ

හඬ
සිහිකරගත යුතු නොවේ ද
බඹසරක මහිම
මෙදිව් තලයේ
සැම ආසා සුන් නුසුන් කොට

හඬ
වීතරාගය වීය වදන
මා මන්මත් කළ පෙර දිනෙක
එහෙත් එහි කිසිදු සොදුරු
බවත් නැත්තේ ය දැන්
දිගු කලකින් නොවිදි
ඒ ආශා ඵලය
මා පෙළයි
මා පෙළයි

හඬ
මේ සියලූ දෑ හැරියේ
පෙර දිනෙක
මහත් තේජෝ බවකින් නොවේ ද
ඒ තේජෝ බවම යි
දැන් වුවත් නුඹ තුළින් දිලෙන්නේ
නිවි නිවී

හඬ
ඒ කාමගින්න උණුසුම් ය
ඒ උණුසුමින් මා පෙළයි
මට සහනයක් වුව මැනවි

හඬ
නුඹ බෝසතෙකි
නුඹට හැක එහි අසුබ බව
සිහි කරගන්න
සිහි කරමින් ම එහි විසුම
නුඹ බෝසතෙකි

හඬ
ඒ උණුසුමින්
මා පෙළයි
මා පෙළයි

හඬ
හදවතින් නැගෙන හඩ
වේය මහ විසල් පවුර
ඒ පවුර මුලින් සුන් කළ යුතු ය
නුඹ වැනි බෝසතුන්

හඬ
මහ විසල් පවුරට
නැග ගන්න
වෙර දරන කුඩා පොව්වෙකි මම්
හසරක් නොදත්

හඬ
කුඩා පොව්වෙකු වුව ද
මහ පවුර තරණය කළ යුතු ය
යම් දිනෙක
සෙස්සන් මහ පවුරෙන් මෙහා
ලොව තුළ ම සැරි සරන කළ
ඔවුන් අතරින් මතු විය යුතු ය
නෙලූම් මෙන්
නුඹ වැනි බෝසතුන්

හඬ
නුඹ වත සෝබාමත් ය
නුඹ සිරුර සරදම් කරයි
නුඹ ඇදුම නෙත් විඩා නිවාලයි
වසර ගණනකට ඉහත
නුඹෙන් විදි ඒ ආශා ඵලය
දැන් ඉතින්
විද ගත යුතු යි
මේ මොහොත
මේ නිමේෂය

හඬ
මේ නොවේ නුඹ තෙපුල්
මහ පුරිස් තෙම
එදා නුඹ මේ දිවිය හැරියේ
මහ තේජෝ බවකින්
නුඹ වැනි
මහ පුගුලන්ට
දිනුම් මිස
පැරදුම උරැුම නොවේ.