Sunday, February 4, 2018

අනාගත පෙබරවාරි හතරවෙනිදාවක

බබලන කාල වර්ණයෙන් යුතු බෙන්ස් ලිමොසින් රථය ගමනින්තයට ළඟා⁣ වූයේ අභිමානවත් රථ පෙරහරක්ද සමඟ ය. එක්සත් ශ්‍රී ලංකා රජධානියේ අභනව ජනාධිපතිවරයා රැස්ව සිටි ජනකායට ආචාර කරමින් රථයෙන් බැස්සේ ය. බටහිර පන්නයේ අලංකාර ඇඳුමකින් සැරසුණු මේ රාජ්‍ය නායකයා රතු පලස මතින් තමා වෙනුවෙන් වෙන් කළ වේදිකාව වෙතට ගමන් කළේ ය.
වේදිකාවට අවතීර්ණ වූ ඔහු සිය කතාව ඇරඹීය.
"අද අපි මේ රැස් වී සිටින්නේ මේ දේශයේ ඉතිහසය වෙනස් කරන පරිච්ඡේදයකට. මෙතෙක් කග් බෙදා වෙන් ව සිටි ජාතියක් ව සිටි අප අද මේ ගන්නා දැවැන්ත, ඒ වගේම ඓතිහාසික, පියවරින් එකමුතුවනැගී සිටිය යුත්තේ ඒ සා බෙදී වෙන් කරන ශක්තීන් මුලිනුදුරා දැමීමෙන්. තව සුළු මොහොතකින් අප සැවොම සාක්ෂි දරන මේ සිදුවීම අපේ ඉතිහාසය නව පැතිකඩකට මුලපුරන බව මට සහතිකයි."
ඉන්පසුව ජනාධිපතිවරයා එල්ලා මැරීමේ ආඥාව කියැවීමට පටන් ගත්තේ ය.
“උපජනාධිපතිවරු දෙදෙනා විසින් අත්සන් කරන ලදුව ශ්‍රී ලංකා එක්සත් ජනරජයේ පලමු ජනාධිපතිවරයා වන මා විසින් දැන්…”
ඉන්පසුව එළඹීයේ උත්සවාකාරයෙන් වෙඩි තබා මැරීමේ මොහොතයි.
පොලිස් අශ්වාරෝහකයන් විසි දෙනා ගාලු මුවදොරට පඅමිණ එකපෙලට හිටගත්තේ තමා ඉදිරියේ සිටින වරදකරුවන් විසිදෙනා නිල වශයෙන් වෙඩි තබා ජනාධිපතිගේ ඝාතන තීන්දුව ක්‍රියාත්මක කිරීමටයි. චූදිතයින් විසි දෙනා වෙනම වේදිකාවක් මත කණු මත සිටුවා තබනු ලැබුවා. වෙඩි මුරය පැවැත්වුණේ එකවර. විසිදෙනෙකු එකවර තැබූ වෙඩි පහරක් නිසා ඒ හඬ දෙරණ සිසාරා ගිගුම් දුන්නා. වෙඩි මුරයෙන් මතු වුණු ධුමය අහස් කුස වසා ගත්තා. සුදු පැහැතිව පැහැදිලිව තිබුණු නුබ කුස ඒ ධූමයෙන් අඳුරු වුණා.
රැස් කකා සිටි ජනපොදිය ඔල්වර⁣සන් දෙන අතරේ මිනිස් ලේ ගලා ගොස් මුහුදු ජලයට එකතු විය. අගනුවර කොණක සාගින්දරෙන් පෙළුණු ගවයෙක් තාප්පයක තිබුණු පෝස්ටරයක් උලා කෑවා. එහෙත් තවත් පෝස්තර් පොදියක්ම අලවා තිබුණෙන් උගේ සාගින්දරට ඒ ප්‍රමාණවත් වුණා. භික්ෂු භීෂනය අදින් අහවරයි යනුවෙන් ඒ පෝස්ටර් වල සටහන් වී තිබුණා.

No comments:

Post a Comment